Below the Surface: zelfsturing vanuit 5 perspectieven bekeken.

Geplaatst op door

Tijdens Below the Surface hebben we zelfsturing vanuit 
 5 perspectieven bekeken: de biologie (Patrick van Veen), de psychologie (Diederik Stapel), de economie (Kees Klomp), de filosofie (René ten Bos) en de neurologie (Margriet Sitskoorn). Ook heeft Kees Tillema heeft zijn onderzoeksresultaten rondom dit thema gepresenteerd. Daarnaast waren er keynotes van Ricardo Semler en filosoof Lammert Kamphuis. In dit artikel wordt een samenvatting van de belangrijkste inzichten gegeven.

De lessons learned van de teams tijdens Below the Surface:

  • Het formuleren van de ‘queeste’ was voor veel teams een tamelijk ingewikkelde klus.
  • Tijdens de expeditie was snel overeenstemming over allerlei abstracties, maar het werd taai en soms ongemakkelijk als het concreet en alledaags moest worden.
  • ls het ook maar enigszins concreet en alledaags werd, kwamen de energie, ontspanning en het plezier weer snel terug. • ‘Wat moeten we toch met bazen en managers?’
  • Er is een uitgesproken vertrouwen in het rendement van zelfsturing. Het expliciteren van dit rendement heeft weinig interesse gekregen. Waartoe moet het leiden?


“Wie ben jij als het gaat om zelfsturing en wat wil je écht?”  “Alles is veel voor wie niet veel verwacht”


Hoofdconclusie: de heersende opvatting is toch wel dat de principes van zelfsturing de komende tijd dominant zullen zijn. En het vertrouwen in de potentie is groot genoeg. De spirit is er ook, misschien wel meer dan we verwacht hadden. En lef ook, alhoewel dat hier en daar wat lastiger werd. Maar we hebben een collectief gebrek aan goede, concrete en praktische ideeën. En nog een stap verder: ken jij jezelf in dit vraagstuk? Wie ‘ben’ jij als het gaat om zelfsturing en wat wil je écht?

#hoedan 

  • Expliciteren van het hoofdmotief van zelfsturing. Hoe ontwikkel je een emotionele tekst?
  •  Het belang van de ‘dwingende spelregels’
  • Hoe verzamelen we de meest adequate spelregels? En wat betekent consequentiemanagement in dit verband?
  •  De gulden middenweg is slappe thee. Hoe passeren we de façade van ‘veiligheid’ en ‘vertrouwen’ om meer radicale ideeën een kans te geven?
  • Iedereen is ongelijk; discrimineren is noodzakelijk. Hoe zetten we de eerste stappen? In de afdronk van onze expeditie constateerden we dat het experiment als werkvorm wellicht het meest passend is om zelfsturing naar een volgende fase te brengen. Enerzijds omdat deze vorm methodologisch uitstekend is uitgewerkt en ons daarmee houvast geeft om gecontroleerd te leren en te ontwikkelen. Anderzijds omdat het experiment de mogelijkheid biedt om te spelen en om onverwachte en onconventionele ideeën een kans te geven.

Wil je meer weten lees dan hier het artikel